U okviru 6. međunarodnog festivala Kotor Art-a, koncertom Arsena Dedića, Gabi Novak i Matije Dedića na ljetnjoj pozornici u Kotoru, u subotu 5. srpnja počinju 13. "Don Brankovi dani muzike".
Početak koncerta je u 21 sat.
U nastavku vam donosimo intervju sa džez pijanistom i kompozitorom Matijom Dedićem.
Vjerujem da je posebno zadovoljstvo kada na sceni nastupate sa umjetnicima uz koje ste odrastali. Nekako, očekuje se da se međusobno odlično poznajete, a prirodno je da roditelji djecu gotovo apsolutno osjećaju. Prepoznajete li ovakve konstante u vašem zajedničkom muziciranju? I, s roditeljima ili, na primjer, sa Sančezom i Kolijem?
- Radi se naravno o potpuno dva različita pristupa s moje strane, kada radim s roditeljima ili ostalim dragim kolegama iz komercijalnije muzike, ili sa svjetski poznatim muzičarima iz svijeta džeza. U prvom slučaju, ja sam pretežno u ulozi pratećeg muzičara, no isto tako kolege mi daju neophodnu slobodu koja je često i preduslov za saradnju. U konceptu klavirskog trija gdje sam frontmen u stvari samo formalno, skrećem pažnju na kolektivnu improvizaciju i interakciju. Tu pokušavam upravo suprotno, tj. što više da odbacim pažnju sa sebe kao vođe sastava. Obje vrste saradnje jako me raduju i teško je reći da li sam srećniji kao frontmen ili sajdmen.
Velike karijere stoje i iza Arsena i iza Gabi. Kako i ko osmišljava ovakav koncept „trio“ večeri? S tim u vezi, šta nas očekuje na Kotor artu?
- Program i koncept naših zajedničkih nastupa osmišljava Arsen, jer je on pravi lider u svakom segmentu!
Prošli put ste u Kotoru nastupili s Masimom Savićem. Kao pijanista, iako sa značajnom ulogom u tom duu, ipak ste „pratili“ Masimov repertoar. Ovaj put ćete biti na sceni s dvoje pjevača. Koliko u takvim okruženjima ima mjesta za klavir – Vaš džez klavir?
- Vrlo је lakо poređenje nastupa sa Gabi i sa Masimom, jer oni otvaraju puno više prostora za improvizaciju, s obzirom na to da oboje dolaze pretežno iz konteksta koji je vezan za saradnju sa pratećim muzičarima. Moj otac, pak, ima kamerniji pristup strogih formi koje same po sebi ne zahtijevaju skoro nikakvu vrstu improvizacije, te sam u toj poziciji i ja skoncentrisan bazično samo na poštovanje osnovnih pravila praćenja pjevača.
Često se kaže da je muzika univerzalni jezik. Vi nastupate kao džez umjetnik u cijelom svijetu. Za razliku od džeza, za koji i svojom praksom dokazujete da je univerzalan, popularna/zabavna muzika sa sobom nosi jednu prednost, zbog čega je svakako popularna, ali što joj u isto vrijeme stvara i hendikep, tj. tekst, koji je može svoditi na sasvim lokalni značaj. Ima li šanse da koncept s Gabi i Arsenom postane interesantan i publici van našeg govornog područja?
- Sve što mogu reći kao odgovor na Vaše pitanje jeste činjenica da je Arsen dobitnik najprestižnijih nagrada u Italiji i Francuskoj, a to su „Premio Tenco“ i „Jacques Brel“. Takođe, sa majkom sam nedavno nastupio u jednom od najbitnijih džez klubova Evrope „Porgy and Bess“ u Beču – Gabi naravno za takve prigode izvodi i program na engleskom. Posebno sam srećan svojim izborom u životu. S obzirom na to da nisam regionalni pjevač – kantautor renomea svog oca ili još nekih pojedinaca – nastupi u inostranstvu su ujedno i moja garancija za kontinuirani posao.
Između ova dva Kotor arta hronološki se usidrio jedan događaj koji je od izuzetnog značaja u Vašoj karijeri. Naime, prošle godine objavili ste album pod nazivom „Sentiana“, s poznatim umjetnicima – A. Sančezom i S. Kolijem. Da li i dalje nastupate u tom triju i kakve su šanse da se pojavite u našem prostoru?
- Sa Antoniom i Skotom nastupio sam u Dubrovniku i Zagrebu, te se nadam i nastupima u Americi nakon što Antonio završi svjetsku devetomjesečnu turneju sa Petom Metinijem. Nastupi su ponuđeni i regionalno, no s obzirom na stanje u našim državama, u vezi s ekonomskim prilikama i slabim interesom većeg broja publike, do tih nastupa, nažalost, nije došlo.